...το παιχνίδι είναι κατάλληλο και αποτελεσματικό για μαθητές μεγαλύτερους των 12 ετών. Χρειάζεται να έχει γίνει προετοιμασία από τους εκπαιδευτικούς. ...πιστεύω ότι είναι πολύ αποτελεσματικό ιδιαίτερα σε αυτές τις ηλικίες γιατί τα παιδιά πρέπει να ευαισθητοποιούνται και να μην φέρονται ρατσιστικά...

……Ήταν μια έντονα συναισθηματική εμπειρία, με ξάφνιασε και με ευαισθητοποίησε ακόμα πιο πολύ..Μπήκα τόσο μέσα στο ρόλο- με την εξαιρετική βοήθεια και παρουσία των εμψυχωτών της ομάδας- που χρειάστηκα μισή ώρα για να προσαρμοστώ πάλι. Τα περάσματα ήταν ένα βιωματικό παιχνίδι που στηρίζεται στην ενσυναίσθηση και κατάφεραν "να μπούμε στη θέση του άλλου" και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη θέση! Ευχαριστώ για την εμπειρία… 

…Δεν είχα ξαναζήσει σε επίπεδο σεμιναρίου κάτι τόσο κοντά στην πραγματικότητα. Η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε ήταν η σχεδόν πλήρης ταύτισή μου με τα γεγονότα που συνέβαιναν. Επηρεάστηκα πολύ και για αρκετές μέρες μετά ήταν έντονα τα συναισθήματα της εμπειρίας αυτής…

….Έζησα για λίγο την αγωνία και τον φόβο των προσφύγων που μου δημιούργησε μια αίσθηση ανασφάλειας για το πόσο ρευστά είναι όλα στη ζωή… Δυνατή εμπειρία, δημιουργεί τροφή για προβληματισμό….

Κατά τη γνώμη μου, το πιο δυνατό κομμάτι για εμένα ήταν η αφήγηση της προσωπικής ιστορίας του πρόσφυγα. Συγκινησιακή, φορτισμένη και ιδιαιτέρως άμεση σε φέρνει αντιμέτωπο με τις προσωπικές και συλλογικές σου ευθύνες... 

...Μου δημιούργησε φόβο,αγωνία και σίγουρα άλλαξε το πώς βλέπω τους πρόσφυγες...... μου άρεσε πολύ γιατί μπήκαμε έστω και λίγο στην θέση των προσφύγων και τουλάχιστον προσωπικά με ευαισθητοποιήσε πολύ περισσότερο όλη αυτή η δυσάρεστη κατάσταση...Ένιωσα έντονα συναισθήματα όπως φόβο, αγωνία και επικρατούσε σε όλους το άγχος για την επιβίωση....Παρ'όλο που οι περαστικοί όταν περάσαμε στην νέα χώρα ήταν οι περισσότεροι ένιωθα μία ανακούφιση γιατί έζησα...Σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού ένιωθα μία ένταση και έναν φόβο, ο οποίος ήταν πρακτικά ανεξήγητος, καθώς δεν ήταν παρά μία προσομοίωση. Όταν όμως το συνειδητοποιήσα αυτό, τότε ήταν που ένιωσα έντονα το αίσθημα της θλίψης, αφού κατάλαβα πως αυτό ήταν ένα μικρό μέρος πραγματικών συνθηκών που περνάνε πραγματικοί άνθρωποι. Αυτό ήταν το κυρίαρχο συναίσθημά μου μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, χωρίς να φύγει και η γενικότερη ένταση....Θα έδινα έναν τίτλο στο παιχνίδι : "αγώνας επιβίωσης". ... Ήταν πολύ μικρή η αίσθηση που έλαβα σε σχέση με τα πραγματικά συναισθήματα που έχουν οι πρόσφυγες όταν περνάνε τις διαδικασίες για να φύγουν από την χώρα τους.... Νομίζω ότι ήταν αδύνατο κι ελάχιστο να το ζήσουμε στην πραγματικότητα. Ωστόσο μπόρεσα έστω κι γι αυτό το ελάχιστο να μπω στην θέση τους και να καταλάβω τι περνούν αυτοί οι άνθρωποι....Ειναι ανάμεικτα συναισθήματα ειδικά όταν αποτελείς το μέλος της οικογένειας που έχει κλειστα τα ματια του γιατι νιώθεις ότι πρέπει να χρησιμοποιήσεις όλες τις υπόλοιπες αισθήσεις σου κι αυτό σε κάνει να νιώθεις πιο έντονα τις καταστάσεις γύρω σου κι σε αναγκάζει να προσαρμοστείς διαφορετικά στις καταστάσεις.....η πιο έντονη στιγμή του παιχνιδιού ήταν το υπόγειο καθώς ένιωσες, σε γενικες γραμμές, τις συνθήκες που βιώνουν καθημερινά οι άνθρωποι σε εμπόλεμες ζώνες,τον φόβο,την απώλεια....Με έκανε να σκεφτώ πιο ώριμα, έξω από το εγωιστικό συννεφάκι μου....Ή συμμετοχη μου στο παιχνίδι μου δημιούργησε διάφορα συναισθήματα..Μέσα από αυτό κατάλαβα πόσο σκληροί είμαστε απέναντι σε αυτούς τους ανυπεράσπιστους ανθρώπους..μου δημιούργησε μια αίσθηση ανθρωπιάς που πρέπει ως η νέα γενιά να αναπτύξουμε στο δύσκολο και βάρβαρο αυτό κόσμο που ζούμε προς τους συνανθρώπους μας.

…Μου έδωσε την ευκαιρία να νιώσω από πρώτο χέρι, έστω και σε συνθήκες προσομοίωσης, κάποια από τα συναισθήματα που βιώνουν οι πρόσφυγες… Ένοιωσα κάποιες ενοχές, γιατί ενώ συμβαίνουν όλα αυτά -και το γνωρίζω πως συμβαίνουν- δεν έχω ψάξει όλα όσα θα μπορούσα να κάνω για να συμμετάσχω και σε κάποια ανακούφιση αυτών των ανθρώπων, με όποιο άλλο τρόπο εκτός από τους λίγους που είχα βρει ως τώρα….

.....Η αίσθηση που μου δημιουργήθηκε είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να μετακινηθούν κάτω από δύσκολες συνθήκες να σωθούν και παλεύουν συνεχώς για την ζωή τους με παράγοντες τόσο φυσικούς και σωματικούς οσο και με ηθικούς.....Σίγουρα δεν είναι ούτε ένα ελάχιστο κομμάτι από αυτό που περνάνε οι πρόσφυγες... και αυτό είναι που το κάνει ακόμη πιο ανατριχιστικό. Ήμουν εξ' αρχής ευαισθητοποιημένη πάνω στο ζήτημα αλλά με το συγκεκριμένο σεμινάριο "αναγκάστηκα" να δω κάποια πράγματα από την ζωή αυτών των ανθρώπων που ασυνείδητα απωθούσαμε από τις σκέψεις μας...Η συμμετοχή μου στο παιχνίδι με έκανε να βιώσω έντονα συναισθήματα όπως φόβο και να με βάλει κατά κάποιο τρόπο στη θέση των προσφύγων και να δω σε τι άθλιες συνθήκες ζουν και πως τους υποδέχονται στις χώρες υποδοχής....είχα έντονη την αίσθηση του φόβου και του άγνωστου όμως παράλληλα μου δημιουργήθηκε και η αίσθηση της ομάδας, της βοήθειας προς τα πρόσωπα της οικογένειας που είχαν χτυπήσει....Ήρθα πιο κοντά σε συναισθηματικό και φυσικό επίπεδο με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας πρόσφυγας. Ήταν μία εμπειρία που μου άφησε ένα αίσθημα απογοήτευσης για τον κόσμο....